“Er zijn monsters onder mijn bed!”, “Denk je dat Elfjes echt bestaan?”. Uitspraken van kinderen.
Die onbevangen zijn. Die nog geloven in hetgeen wij inmiddels ‘verbannen’ hebben. Wij zijn ‘wijzer’ geworden, niet? En Hans & Grietje, Sneeuwwitje, Assepoetser, Raponsje… Die treffen we aan in “De Efteling”, of we weten dat deze door gebroeders Grimm zijn opgetekend.
Wij geloven niet meer in sprookjes. Doen er niet meer aan. We zijn nuchter, rationeel, …
Of toch, de Paashaas, Sinterklaas, de Kerstman. Bij welke van deze figuren begint er wat te prikkelen, en ‘zie’ je de eieren, pakjesavond, gedichten, de kerstboom al weer voor je?
Via social media, marketingactiviteiten worden ons soms “gouden bergen” beloofd: “Doe x en binnen een paar dagen heb je er honderd klanten bij”, “Dankzij y, geen last meer van …”, “Z-tips voor gegarandeerde omzet via LinkedIn”, “Zonder een bak geld uit te geven ga je zo (Q) viral”.
X, Y, Z en Q als toverdrankjes waar we toch ook graag in (willen) geloven, ook als het te mooi klinkt om waar te zijn… Oftewel; sprookjes, figuren, beelden, ze werken! Ze prikkelen ons voorstellingsvermogen.
Sprookjes en het bevorderen/ontwikkelen van creativiteit?
Weer even terug naar de basisboodschap. We zijn een ‘gewoontedier’; we hebben vaste patronen ontwikkeld in onze manieren van denken, handelen en waarnemen. we zien vraagstukken en mogelijke oplossingen ook vanuit vaste patronen. We denken lineair; van A naar B, vanuit eigen kennis en ervaring. We hebben snel ergens een mening over, hebben een voorkeur voor de bekende weg en zijn snel tevreden met één oplossing.
En omdat te doorbreken; schrijf je eigen sprookje(s)! Door middel van deze (denk- en schrijf) techniek komen er nieuwe, onmogelijke geachte oplossingen in beeld (èn ‘voelt’ je vraagstuk/probleem ineens lichter aan) en tovert het bovendien een glimlach op je gezicht.
Een voorzetje om zelf verder af te maken…
Er was eens …, met vraagstuk…
Op een mooie dag … in omgeving zus en zo
Plotseling…, ontmoeting met …, en deze had het vermogen om …
(Eventueel een introductie van ‘de boze heks’, de kwade pier…, die …)
Verwondering, verbazing, veel emotie … zou het echt kunnen …?
Tover- middel, staf, spreuk …
En toen gebeurde het onmogelijke …
En ze leefden nog lang en gelukkig!
PS Het helpt om bij schrijven van je eigen sprookjes ook de bijbehorende intonatie op te roepen.
Tiny van Dulmen; ”nemluD, learning consultancy”
I do not fix your problems. I fix your thinking. Then you fix, your problems, yourself.